سنسورهای دما

سنسورهای دما از انواع خیلی ساده مانند المان‌های ترمواستاتیک که فرمان روشن و خاموش شدن را به سیستم‌های گرمایش خانگی می‌فرستند؛ شروع می‌شوند تا انواع نیمه‌رسانای فوق‌العاده حساس که می‌توانند فرایندهای خیلی پیچیده را کنترل کنند.

از فیزیک دبیرستان به یاد داریم که حرکت مولکول‌ها و اتم‌ها گرما تولید می‌کند و هر چقدر مسافت طی شده طولانی‌تر باشد، گرمای بیشتری تولید می‌شود. سنسورهای دما میزان انرژی گرمایشی یا حتی میزان سرمایی که توسط یک سیستم یا یک شی به وجود آمده را تشخیص می‌دهند و ما می‌توانیم اطلاعات دریافتی از سنسورها را به صورت سیگنال های آنالوگ یا دیجیتال دربیاوریم .

انواع گوناگونی از سنسورهای دما در دسترس می‌باشند که مشخصات گوناگونی دارند اما به طور کلی سنسورهای دما از نظر فیزیکی به ۲ گروه تقسیم می‌شوند:

(۱) سنسورهای دمای تماسی :

این نوع از سنسورهای دما باید با حسمی که قرار است دمای آن اندازه‌گیری شود تماس فیزیکی برقرار کنند و از طریق هدایت گرمایی تغییرات در دما را ثبت می‌کنند از این نوع سنسور می‌توان برای انواع مواد ( جامد ، مایع و گاز ) استفاده نمود .

(۲)سنسورهای دمای غیر تماسی :

این نوع از سنسورهای دما از روش‌های همرفت و تابش برای پایش دما استفاده می‌کنند. مایعات و گازها انرژی گرمایی تابشی از خود ساطع می‌کنند و قسمت‌های گرمتر که تراکم کمتری دارند در سطوح بالاتری قرار می‌گیرند و قسمت‌های سرد گاز یا مایع ته‌نشین می‌شوند که به نوبه‌ی خود جریان همرفت را به وجود می آورند .گرمای تابشی نیز به صورت پرتو‌های فروسرخ است که می‌تواند توسط برخی سنسورها احساس و اندازه‌گیری شود .

این دو دسته‌ی اصلی می‌توانند به ۳ دسته ی دیگر ( سنسورهای الکترومکانیکی ، مقاومتی و الکترونیکی) تقسیم‌بندی شوند که این دسته ها در زیر با جزئیات شرح داده شده است.