با توجه به شرایط و حالتی که هستید، الگوهای فرکانسی مغز تغییر می‌کنند و می‌توان با تحلیل آن عملکردهای روان‌شناختی را بررسی کرد.

• موج دلتا (1-4 Hz): در آزمایشگاه‌های خواب ، امواج دلتا برای ارزیابی عمق خواب بررسی می شوند. هرچه ریتم دلتا قوی‌تر باشد، خواب عمیق‌تر است. همچنین با افزایش وظایف داخلی حافظه، قدرت دلتا (افزایش مقدار ضبط شده موج دلتا) نیز افزایش می‌یابد.
• موج تتا (4-7Hz): تتا با طیف گسترده ای از پردازش‌های روانشناختی مانند رمزگذاری و بازیابی حافظه و همچنین بار روانشناختی همراه است. هر وقت وظایف دشواری را انجام می‌دهیم (مثلا از 100 به صورت 7 تا 7 تا بشماریم و کم کنیم)، موج‌های تتا برجسته‌تر می‌شوند. همچنین موج تتا با افزایش سطح خستگی ارتباط مستقیم دارد.
• موج آلفا (7 – 12 هرتز): هر وقت چشم خود را ببندیم و خود را به آرامش برسانیم، امواج آلفا به دست می‌آیند. سطح آلفا در حالت آرامش یا چرت زدن افزایش می‌یابد. آموزش بیوفیدبک غالباً از امواج آلفا برای نظارت بر آرامش استفاده می‌کند.
• موج بتا (12 – 30 هرتز): در مناطق حرکتی، فرکانس‌های بتا با تصمیم یا اجرای حرکت هر قسمت از بدن قوی‌تر می‌شوند. جالب است که حتی با مشاهده حرکت افراد دیگر نیز این امواج افزایش می‌یابد. بنظر می‌رسد یک “سیستم نورون آینه” پیچیده در مغز ما وجود دارد که از حرکات اندام آن‌ها تقلید کرده و با فرکانس‌های بتا هماهنگ است.
• موج گاما (> 30 هرتز ، به طور معمول 40 هرتز): برخی محققان معتقدند كه گاما نشان‌دهنده تمركز توجه است و به عنوان فرکانس حامل برای تسهیل تبادل داده بین مناطق مغز عمل می‌كند. برخی دیگر گاما را با حرکات سریع چشم، به اصطلاح میکرو‌ساکادها مرتبط می‌کنند که برای پردازش حسی و جذب اطلاعات جزئی لاینفک محسوب می‌شوند.