اینترنت اشیا چیست؟

توسعه اینترنت اشیای موفق کار آسانی نیست؛ زیرا با چالش‌های زیادی روبروست:

• مدیریت دستگاه

مدیریت همه دستگاه‌ها و نظارت بر خرابی‌ها، پیکربندی‌ها و نظارت بر کارایی و امنیت این تعداد دستگاه‌ قطعا در اینترنت اشیاء به عنوان یک چالش محسوب می‌شود.

تخمین زده شده است که بجز تلفن‌های هوشمند، تبلت‌ها و کامپیوترهای شخصی بیش از 25 میلیارد «شیء» تا سال 2020 به اینترنت وصل خواهند بود. تعداد سنسورها، دستگاه‌ها و دروازه‌هاه بسیار زیاد خواهد بود و در گستره جغرافیایی بزرگی پخش خواهند شد.

این امر که دستگاه‌ها کاملا خودکار و از راه دور قابل کنترل باشند بسیار چالش‌انگیز است.

• چالش سخت‌افزاری

این چالش یکی از مهمترین مانع «اشیاء متصل» بیشتر توسط شرکت‌ها و کاربران نهایی است. برخی از نگرانی‌های اصلی در رابطه با سخت‌افزار عبارتند از:

• • عمر باتری: اکثر دستگاه‌های اینترنت اشیاء با باتری کار می‌کنند. این دستگاه‌ها باید همیشه به اینترنت متصل باشند. لذا همیشه درحال مصرف برق هستند. توسعه باتری‌های بهتر و مدیریت انرژی باتری یک چالش‌ سخت‌افزاری مهم در محصولات اینترنت اشیاء است.
  • اندازه سخت‌افزار: بسیار مهم است که دستگاه‌های اینترنت اشیاء کوچک و فشرده باشند. لذا اندازه آنها باید با مدارات الکترونیک تعبیه‌شده به درستی بهینه‌سازی شود تا با هدف مد نظر و کاربرد آنها مطابقت داشته باشد.

• قابلیت همکاری

قابلیت همکاری یعنی دستگاه‌ها و پروتکل‌های ناهمگن بتوانند بایکدیگر همکاری کنند.

قابلیت همکاری باید هم توسط توسعه‌دهندگان برنامه و هم تولیدکنندگان دستگاه مدیریت شود تا صرف‌نظر از پلتفرم یا مشخصات سخت‌افزاری دستگاه، خدمات مناسبی ارائه شود.

• امنیت و حریم خصوصی داده

داده‌های ارسالی از سنسورها به شبکه ممکن است داده‌ شخصی کاربران باشد و لازم باشد از دسترسی غیرمجاز دور بماند. کاربران باید حقوق دسترسی و سیاست‌هایی برای دسترسی به داده‌ها داشته باشند و نباید امکان اشتراک‌گذاری با هرگونه شخص ثالثی فراهم باشد. اگرچه خود کاربران باید حق اشتراک‌گذاری داده‌ها را داشته باشند.

• آدرس‌دهی و شناسایی

از آنجایی که میلیون‌ها شیء هوشمند به اینترنت وصل خواهند شد، باید آدرس منحصربفردی داشته باشند تا امکان ارتباط فراهم شود. به همین منظور به یک فضای آدرس‌دهی بزرگ و آدرس‌های منحصربفردی به ازای هر شیء هوشمند نیاز داریم.